Een onderwijsprofessional is vaak met name geïnteresseerd in het verbeteren van de eigen beroepspraktijk. Waarbij naast het beschrijven van het praktijkprobleem en het verklaren van de oorzaken ervan ook gekeken wordt naar het ontwikkelen van mogelijke oplossingen. Praktische vragen zoals: ‘Hoe verbeteren we ons taalonderwijs?’, ‘Hoe verminderen we de afstroom?’, ‘Hoe stimuleer ik meer samenwerking in het team?’ staan daarbij centraal. Het aantonen van (statistisch bewezen) causale verbanden tussen oorzaak en gevolg is dus meestal niet zijn doel. Door op een gedegen en onderzoeksmatige manier te werk te gaan kan echter wel de aannemelijkheid van de bevindingen aanzienlijk vergroot worden. Zo is het raadzaam om gebruik te maken van zo compleet mogelijke, valide en actuele kennis, maar je kunt bijvoorbeeld ook werken met een redeneerketenaanpak.

CIMO-logica. Ontleend aan Deneyer, Tranfield, & van Aken (2008)

Een voorbeeld hiervan is de CIMO-logica. De redeneer- keten bij de CIMO-logica luidt als volgt: Voor dit probleem-in-Context is het nuttig om deze Interventie toe te passen, die door deze Mechanismen de volgende Outcomes zal genereren’ (Denyer, Tranfield, & Aken, 2008).

xxxx

xxxxxxx

xxx

xxx

xxx

Bij de CIMO-logica kunnen de volgende onderzoeksvragen gesteld worden:

xx

 xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xx

xxxx

Meer lezen over validiteit en betrouwbaarheid? Klik hier.

Geraadpleegde literatuur

Andriessen, D., & Aken, J. v. (2011). Handboek ontwerpgericht wetenschappelijk onderzoek. Den Haag: Boom Lemma.

Denyer, D., Tranfield, D., & Aken, J. v. (2008). Developing design propositions through research synthesis. Organization Studies, 29(3), 393 – 415.

xx

xxx

xx